Igły gramofonowe

Igła gramofonowa działa w prosty sposób. Zostaje ona umieszczona w rowku płyty winylowej, która się obraca. Igła gramofonowa zostaje wprawiona w ruch przez nierówności tworząc drgania, które następnie z igły gramofonowej przenoszone są na wkładkę gramofonową. W pierwotnych gramofonach igły gramofonowe były tworzone ze stali, następnie zaczęto tworzyć igły gramofonowe szlifowane z szafiru. Gdy został wprowadzony zapis stereofoniczny płyt winylowych zostały stawiane wyższe wymagania igłom gramofonowym. Pojawiły się nowe szlify oraz kształty igieł. Pośród igieł gramofonowych możemy zauważyć, że końcówka igły gramofonowej występuje w trzech rodzajach: sferycznym, eliptycznym oraz liniowym. Najpopularniejszym typem jest igła gramofonowa sferyczna, która jest najłatwiejsza i najtańsza w wytworzeniu. Największym jej minusem jest słabe radzenie sobie z pasmami o wysokich częstotliwościach. Igła gramofonowa eliptyczna posiada szlif, który głębiej wnika do rowka płyty zwiększając powierzchnie styku i lepiej wydobywając dźwięk oraz zwiększając żywotność płyt oraz igły gramofonowej. Najwyższej klasy igły gramofonowe są tworzone ze szlifem liniowym, które posiadają największą powierzchnie styku odtwarzając tony powyżej 35.000 Hz. Odkształcalność igły gramofonowej jest bardzo ważnym parametrem mówiący o częstotliwości drgań wzbudzanych podczas odczytu płyty, podawana w cm/dyne. Jeśli ta częstotliwość będzie wpadała w zakres pasma słyszalnego dla ludzkiego słuchu może ona być nie przyjemna. Aby w łatwy sposób zwiększyć żywotność igły gramofonowej oraz płyt winylowych należy stosować odpowiednią konserwację. Ograniczy to dostawanie się zabrudzeń do rowków płyty oraz jej rysowanie. Zobacz mniej